hiragana - 2

Wracając do nauki japońskiego:

Pierwszym zadaniem powinna być właśnie nauka hiragany. Najlepiej codziennie przerabiać sobie z 2 kolumny z załączonej poprzednio tabeli (oraz powtarzać przerobione wcześniej kolumny). Po opanowani całej tabeli można zająć się modyfikacjami:

Po dodaniu elementu przypominającego cudzysłów lub kółeczko, otrzymujemy dodatkowe sylaby. Polega to na tym, że taki "cudzysłów" zamienia spółgłoskę bezdźwięczną na dźwięczną, jak poniżej:

K → G

S → Z

T → D

Poza tym " oraz ° zamienia H następująco:

" H → B

° H → P

Zatem otrzymujemy następujące sylaby:

	a	i	u	e	o
g	が ga	ぎ gi	ぐ gu	げ ge	ご go
z	ざ za	じ ji	ず zu	ぜ ze	ぞ zo
d	だ da	ぢ ji	づ du	で de	ど do
b	ば ba	び bi	ぶ bu	べ be	ぼ bo
p	ぱ pa	ぴ pi	ぷ pu	ぺ pe	ぽ po

Należy wspomnieć jeszcze o połączeniach spółgłosek z głoskami “ya” (や), “yu”(ゆ), “yo”(よ). Znaki te zapisuje się wtedy nieco mniejsze niż standardowe:

	ya	yu	yo
k	きゃ kya	きゅ kyu	きょ kyo
s	しゃ sha	しゅ shu	しょ sho
t	ちゃ cha	ちゅ chu	ちょ cho
n	にゃ nya	にゅ nyu	にょ nyo
h	ひゃ hya	ひゅ hyu	ひょ hyo
m	みゃ mya	みゅ myu	みょ myo
r	りゃ rya	りゅ ryu	りょ ryo

a po dodaniu kreseczek i kółeczka do "k", "s", "t" i "h" sylab (podobnie jak zrobiliśmy wyżej) otrzymujemy:

g	ぎゃ gya	ぎゅ gyu	ぎょ gyo
j, z, d *	じゃ ja	じゅ ju	じょ jo
b	びゃ bya	びゅ byu	びょ byo
p	ぴゃ pya	ぴゅ pyu	ぴょ pyo

* - bez względu na to, czy użyjemy "j" czy "z" w połączeniu z "ya" ("yu", "yo") otrzymamy じゃ(じゅ, じょ); w przypadku "d" otrzymamy co prawda ぢゃ(ぢゅ,ぢょ), które jest jednak bardzo rzadko stosowane, a czyta się je tak samo. Dodatkowo: pisząc じゃ, wystarczy zamiast "jya" napisać "ja".

Na koniec kilka słów o przedłużaniu brzmienia samogłosek i spółgłosek.

Samogłoski przedłużamy, dodając kolejną samogłoskę:

aa ああ

ii いい

uu うう

ee えい

oo おう

Zwróć uwagę, że pomimo zapisu alfabetycznego “oo”, zapis hiragana zawiera dodane “う”, natomiast “e” – “い”.

Do przedłużania brzmienia samogłoski rzadziej używany jest znak myślnika "ー", który to używany jest w katakanie. Przykład takiego zastosowania jest czasem widoczny na banerach restauracji zapraszających na pyszną “zupkę chińską”: raamen (らーめん), choć zapisuje się ten wyraz głównie katakaną (ラーメン).

Wydłużenie spółgłosek odbywa się przez dodanie przed daną spółgłoskę małego “tsu”: っ. Przykład: “otto” おっと (mąż).

Jak wspomniałem w poprzednim dziale, sposób czytania jest identyczny z polskim, czyli zamiast pierwszego “t” stosujemy krótką pauzę (”o-to”).